Mutluluk demledim bu sabah ocakta. Artık sakin olmak için medet ummuyorum melisa çaylarından. Silmeyi beceremesem de kırmızı ojeler sürüyorum parmaklarıma. Riskler alıyorum, korkuyu, endişeyi, kederi erteliyorum. Kavanozlara dolduruyorum tüm o kötü duyguları. Toprağa çıplak ayaklarla çıkıp vücuduma pozitiflik dolduruyorum.
Duygusal şarkılarda ağlamıyorum, yaşamayı hissediyorum. Çiçekli pijamalarımı giyip, çay bardaklarında kuru soğanlardan yeşil soğanlar büyütüyorum balkonu görmeyen cam önlerinde.
Sehpalarda çay bardaklarından dolayı oluşan yuvarlak lekelere takılmıyorum.
Onu özlediğimde annemin dizlerinde buluyorum kendimi. Telefon uçlarında ablalarımın aramalarını bekliyorum. Sabah uyanmak için alarmlar kurmuyorum. Kahveyi bardakta soğutmuyorum, falıma da kendim bakıyorum. Aşık olasım geldiğinde gidip bir kitap bitiriyorum.
En önemlisiyse uyku vaktimi geçirmiyorum.
İyi geceler gün ışığı.
